Wat doe je als jij de enige BHV’er bent in de nachtdienst?
03:14 uur. Brandalarm. Niemand anders aanwezig. Alleen ik.
De gang is stil. Op de achtergrond piepen de monitoren. Mijn pieper trilt. Brandmelding. Geen collega’s in de buurt. Geen andere BHV’er. Alleen ik.
In één seconde weet ik: dit is aan mij. Zestien cliënten, vijf daarvan niet mobiel. Is het loos alarm, of écht brand? Er is geen tijd om te twijfelen.
BHV in de nachtdienst, een solo-scenario dat niemand echt bespreekt
Overdag is er altijd wel iemand met BHV in de buurt. Maar ’s nachts? Dan ben jij het. De enige.
En eerlijk: daar praten we veel te weinig over.
Je krijgt BHV-training, je oefent in teams. Maar niet in je eentje. Terwijl solo-BHV in de zorg helemaal geen uitzondering is. Zeker niet in kleine teams, bij nachtdiensten of op rustige locaties.
Niemand bereidt je écht voor op alleen handelen
Bij een BHV-cursus leer je reanimeren, blussen, ontruimen.
Maar wat je niet leert?
Hoe je tegelijk het alarm checkt, cliënten geruststelt, de branddeur sluit én opvang regelt, allemaal alleen.
Die nacht deed ik wat ik kon. Niet perfect. Misschien niet volgens het boekje. Maar ik handelde.
En dat moet soms genoeg zijn.
De stress zit niet alleen in het moment
Achteraf kwam de echte spanning.
“Had ik de juiste volgorde gekozen?”
“Waarom wist ik niet waar de extra rolstoel stond?”
“Wat als het écht brand was geweest?”
Niet omdat ik fouten maakte. Maar omdat ik wist: ik was alleen. En niemand had me hier echt op voorbereid.
BHV in de zorg: het echte gesprek voeren
We moeten dit bespreekbaar maken. Geen afvinklijstje, maar het echte verhaal:
- Dat BHV in de nachtdienst meestal solo is.
- Dat veel BHV’ers twijfelen of ze het wel aankunnen.
- Dat oefenen in je eentje net zo belangrijk is als oefenen in teamverband.
- En dat het oké is om te zeggen: dit vond ik spannend.
BHV in de zorg vraagt meer dan techniek. Het vraagt lef, vertrouwen, en het besef dat je als enige nog steeds het verschil kunt maken.
Wat zou helpen?
Niet nóg een protocol. Maar gewoon:
- Tijd om dit scenario te oefenen.
- Een collega die nabelt en écht vraagt: “Hoe ging het?”
- Een team dat begrijpt wat solo-BHV betekent.
- En vooral: de erkenning dat jij als BHV’er in de zorg een belangrijke rol speelt ook als je alleen bent.
Sparren over jouw situatie?
Plan een vrijblijvende sparsessie met BHV Coach Anouk.
Dan kijken we samen welke oplossing past bij jouw gebouw en BHV-aanpak.